Merhabalar... Blogumda yeni bir köşe yayınlamaya başlıyorum.
ANI' LAR ...
Sevgili KelebekEtkisi39 yeni anılar konulu köşesinde yazmaya başladı ve ben ilk misafir konuk olarak yazdım kendisine..
Bu köşeyi biz çok sevdik.Umarım sizlerde seversiniz.
Bu köşede bazı blogları tanıtacağım ve onları anıları ile bloguma misafir edeceğim.Bu anılar bazen eğlenceli, bazen üzücü bazen de hayatın içinden unutulmayacak anıları olacak.Eğer sizde bloguma misafir olup bir anınızı paylaşmak isterseniz çok mutlu olurum.Bana sisterella.blog35@gmail.com adresinden ulaşabilirsiniz.
Kendisini eminim ki çoğunuz tanıyor ve ilgiyle takip ediyorsunuzdur. Çünkü uzun zamandır bu işi hakkıyla ,emeğiyle ve çok severek yapan bir arkadaşım.
'Yarattığın dünya ,yaşadığın dünyadır'
diyerek karşılıyor blog misafirlerini..
Bakalım bize açtığı dünyasında ki, bu anısına yolculuk yapalım, Kelebeğin dünyasını keşfedelim
ne dersiniz ?
Sisterella , keyifli okumalar diler :)
BİR GARİP TATİL HİKAYESİ
Selamlar bugün çok özel bir bloga konuk oluyorum;sevgili Sisterellanın özenle ilgilendiği bu mavi dünyasına konuk olmak ve yepyeni okuyuculara seslenmek gerçekten beni çok mutlu ediyor.Bugün sizlerle ne hakkında konuşayım diye düşünürken aklıma başımdan geçen gerçekten korkunç bir tatil geldi.Ama baştan uyarmam gerek hepimiz insanız ve bazen çok kötü olabiliyoruz umarım beni çok sert yargılamazsınız çünkü olayları bütün gerçekliğiyle anlatmak istiyorum.
Evet gelelim hikayemize keyifli okumalar.
Efendim bundan 6 yıl kadar önce tüm evde tadilat yaptırmaya karar vermiştik.Ama öyle her şeyi değiştirecektik.Kapılar,pencereler,boya,kırık dökükler,elektrik prizlerine kadar her şeyi...15 tatil sırasında ancak işçilerle anlaşabilmişti eşim çünkü yaz boyunca çok fazla işleri vardı ve ev işi onlara göre çok küçük bir işti.Neyse eşim her şeyi ayarladı,halıları yıkmaya yolladık yepyeni eşyalar gelecekti tadilat bitince.Ama bir sorun vardı.Biz nerede kalacaktık tüm bu işler olduğu sırada?
Eşim hemen çareyi buldu"Mecbur annemlerde kalacağız."Başımdan aşağı kaynar sular döküldü."Kusura bakma annende kalıpta durmadan temizlik yapamam.Benim bir on beş tatilim var.Ben İstanbul'a halamın yanına gideceğim.Sende işleri hallettir.Ben tatil yapacağım."diye cırladım.Aslında son derece sert olan eşim hiç sesini çıkarmadı.Ve kuzu kuzu uçak biletimizi aldı.Kızım o zamanlar sadece 3 yaşındaydı.
Kayınvalidemi çok severim aslında kadıncağız az önce hastayım diye bir sürü yemek yapıp yollamış bana ama şu var ki acayip temizlik hastası eltimle birlikte neredeyse sokakları bile temizleyecekler.Ne zaman gitse koltuklar havada oturacak yer yok ve büyük temizlik yapılıyor.Bense bu kadar fazla temilik yapmayı sevmiyorum ne yazık ki.Of şimdi kayınvalidesine hainlik yapan gelinin başına gelenleri okuyun bakalım.Çok elem verici.
Halama hep yazları gidiyordum.Ve benim gideceğim sıra bir kar vardı ki sormayın.Evin sıcak oluyor değil mi dedim.Evet dedi.Neyse İstanbula bir indik maşallah bizim buradan beter bir kar,trafik,hengame.Hemen eve gidelim bari dedik.Zar zor ulaşabildik.Halam o zamanlar Tuzla da oturuyordu.İstanbul bile sayılmaz dimi?
Eve geldik sağ salim.Biz aşırı sıcak sever insanlarız evimiz o kadar sıcak olur ki gece yatılmaz.Eşim ısınmamız için hiç bir masraftan kaçınmaz ve halamın evet sıcak dediği bizim evin yarısının yarısı bile değildi.Donduk yani doğalgaz sobasına yapışık bir vaziyette kaldık kızımla.Günlerce evi bırakın odanın dışına çıkamadık. Bu arada annem arayıp bizede gelin diye tutturdu.İstanbula yakın oturuyorlar ama o kadar berbattı ki hava hiç gözüm yemedi.Zaten televizyonlar yolda kalan araçları gösterip duruyordu.Bizim şansımıza kar,kış,kıyamet almış götürmüştü İstanbulu.
O sırada İzmitte oturan görümcem aradı.Bize de gelin dedi.Ay onla da hiç anlaşamam,kibarca inşallah bakalım olursa neden olmasın dedim.Sonra kayınvalidem aradı.Görümceme gitmemi istiyormuş."Hava çok kötü düzelirse giderim"dedim.3 yaşındaki çocukla nasıl gideyim ben onca yolu çok görmek isteyen gelir alır yani.Sonra kayınvalidem bakmış ki ben onun lafını dinlemiyorum.Eşimi aramış talimatı vermiş.Eşim aradı kesinlikle gideceksin dedi.O kadar sinir oldum ki.
Sonra görümcem aradı trenle gelmemi söyledi.Hiç uğraşamam valla dedim.Ben buradan taksiye atlar otobüs,minibüsle falan gelirim.Neyse o soğukda istemeye istemeye otobüslerin kalktığı yere gittik.Dediler ki tam İzmitin içinden geçmiyor ama gişelere yakın yerde indiriyoruz.Tamam yani gelsin alsınlar diye düşündüm.
Neyse bindik minübüse adam bizi tam E5 in kenarında indirdi fakat abla nolur dikkatli ol demeyi de ihmal etmedi.Ben nasılsa alacaklar diye hiç sorun etmedim.İndim minübüsten etrafta koca koca kamyon tırlardan başka bişe yok.Bayağı bi uzakta gişeleri gördüm.Kızımın yolun diğer tarafına aldım yürümeye başladık.Ama bir taraftan ağlıyorum kamyonlar o kadar yakından geçiyor ki nerdeyse bana çarpacak,ayağımda topuklu ayakkabılar,bir elimde kızım,diğer elimde bavulum ve almaya gelen kimse yok.Bir taksi görsem bineceğim ama hep kamyon,tır.Kızımın yanı uçurum gibi,çocuk bir ağlasa düşeceğiz oraya ya da bir araç çarpacak o kadar küçük bir alandayız yani.Etraf kar ve zor yürüyoruz.O gişelere ulaşana kadar 15 dakika kadar yürüdük ve dualar ede ede,ağlaya ağlaya.Verilmiş sadakam varmış ki çocuğum sesini çıkarmadan yürüdü yanımda.Korkunçtu hiç unutamıyorum.
Neyse gişelere bir ulaştık ben taksi tutmayı planlıyordum ama bir baktım görümcem orada.Bir kızdım para vermemek için karşı tarafa geçmemişler gişelerin arkasında beklemişler.Tabii benim tepem attı ve bir hafta boyunca hiç hoş vakitler geçirmedik.Neyseki evi halamlara göre sıcaktı ama ben bir kere gıcık kapmıştım.Küçücük çocukla o yaşadığım zorlukları hiç unutamıyorum.Orada sadece 2 gün kalacaktım ama kızım müthiş hasta oldu ve kalışımız biraz uzadı.
Sonra kızım iyileşti ve orada kalışımız bitti ,bu sefer trenle geri döndük Tuzlaya.Hakikaten trenle çok daha rahat gittik.Ama benim dik kafalığım yüzünden gelişte treni kullanmamıştım tabii.
Neyse İstanbul tatilinin geri kalanını doğalgaz sobasına yapışık vaziyette ve üşüyerek geçirdik.Sıcacık evimi,evde ince şeyler giyişimi çok fazla özlemiştim.Ne bu ya tatil mi yani.Rezaletti.Dönüş vaktimizi iple çekerken hala yolların berbat olduğunu izliyorduk haberlerde.Dışarı burnumuzu bile uzatamıyorduk.
Neyseki dönüş vakti geldi çattı.Halamın eşi 4 saat önceden Sabiha Gökçen Havalanına gidelim dedi."Ya dedim ne kadar yolki 20 dakikada orda oluyoruz 2 saat önceden çıkarız evden,taksi tutarız."Adamcağız bir şey demedi.
Uçağın kalkmasına 2saat varken evden çıktık az ilerdeki taksi durağına gittik ve banko adam bütün taksilerin yolda kaldığını söyledi.Biraz daha ilerdeki bir taksi durağına gitmeye karar verdik.Yolda yürürken kızımın elindeki sallanan küçük çantaya bir köpek saldırdı.Kızım çıldırdı.Köpek çantayı alıp kaçtı.Zavallım soğuktan içinde yemek var sanıyordu galiba.Kızım şoku çok zor atlattı sonra ilerde çantayı bulduk.Köpek yemek olmadığını anlayınca bırakmış çantayı.
Takis durağına geldik ve aynı cevabı aldık hiç bir yerde taksi yok.Hepsi yollarda kalmış.Nasıl koca şehir burası ya bir kar yağınca her şey felç ve ben eve dönmek istiyorum.Artık bir dakika bile burada kalamazdım.Ağlamaya başladım ben gitmeliyim buradan napacağız.Ama hiç bir yerde taksi yok ve uçak gitmek üzere.Halamlar zaten yaşlı insanlar onlarda ne yapacaklarını bilemedi.İnsan zor durumda kalınca hemen bütün çareleri kullanıyor.Taksi durağının arkasında bir lokanta vardı.,İçeri daldım ağlayarak uçağımın kaçmak üzere olduğunu ve birinin beni götürmesini istedim.
Neyseki bir adam çıktı depomu doldurursanız götürürüm,yaşlılarıda geri gelirken getiririm dedi.Nasıl sevindim ve kabul ettim.Taksiden biraz pahalıya gelmişti ama mühim değildi yeter ki buradan gideyim.Bu arada yaşadığım yerin değerini de çok iyi anladım.Doğuda oturuyorum.Tamam kar,kış,soğuk ama her taraf sımsıcaktır.Ve ben sokağa çıksam herhangi birinden yardım istesem para mara almadan sonuna kadar yardım eder.
Havaalanına ulaştık.Adam sağolsun bavulumu taşımama bile yardım etti.Bileti onaylatmaya gittik ama koşarak uçağın kalkmasına yarım saatten az zaman vardı.Biletimi alan görevli baktı ve dediki"Uçağın kapıları kapandı."Başımdan aşağı kaynar sular döküldü.Ağlamaya başladım ve birazda yalvardım yani.Bu uçağa binmek zorundaydım yarın nasıl geri gelirdim tekrar hiç bilmiyordum.Allahtan görevli erkekti bir bayan olsa asla bu iyiliği yapmazdı.Hemen uçağa haber verdi ve beni uçağa aldılar.
Uçağa bindiğimde yanımda oturan bayanın 3 kere uçağının iptal edildiğini duydum.Dua etmeye başladım inşallah iptal olmaz diye neyseki olmadı ve memleketime geri geldim.
Ben tadilat bitmiştir ve evi temizlerim diye umuyorken geldiğimde eşimi çıldırmış vaziyette buldum.Kimse verdiği sözleri yapmamış ve tadilat yarısına bile gelmemişti.Halılar yıkmadan dönmüş ve toz toprağın arasında duruyordu.Bütün tadilatın bitmesi bir onbeş günü daha buldu.Ama takılan kapıların kırık olduğunu farkettik ve onların yenilerinin gelmesi falan bir ay sürdü.Ve biz bu esnada naptık kayınvalidemde kaldık tabiiki.Olsun sıcak bir evde temizlik dolu günlerle bir ay geçirdim.Gayette huzurluydum doğrusu.
Bütün işler bittiğinde evi temizlemek için geldikki halılarım açılmadığı için küflenmiş.Hemen halıcıyı aradım tekrar yıkanması gerektiğini yoksa küflerin halıyı delik delik yapacağını söyledi.Tekrar yıkattık ve çok zorda olsa evi düzenledik.Temizlik bir hafta kadar sürdü.Çünkü evde değişmedik hiç bir yer kalmamıştı.Mutfak dolapları,banyo dolapları,yeni eşyalar falan bizi bitirdi.
O günden sonra 15 tatilde asla hiç bir yere gitmedim.Ben işte bu yüzden sadece yazları gezmeyi severim.Kışın sıcacık evimde kalmak en büyük lüks benim için.Evim evim güzel evim....
